អាថ៍កំបាំងឧបសគ្គស្នេហ៍
ភាគទី ៩
មើលទៅក្មេងម្នាក់នេះមិនពេញចិត្តនឹងវត្តមានម្តាយចុងនោះទេ
គេប្រហែលជាស្រលាញ់ម្តាយណាស់ហើយគួរឱ្យស្តាយម្តាយត្រូវស្លាប់តាំងពីមិនទាន់ដឹងក្តី
ពិតជាគួរឱ្យអាណិតពេកហើយ
«ម័រនីង!
ឯងរត់លឿនណាស់ ពូតាមឯងមិនទាន់ទេ» មនុស្សប្រុសម្នាក់ក៏រត់មកកាន់វ៉ាលីតែពេលឃើញនាងគេហាក់ដូចជាឃើញខ្មោចអញ្ចឹង
«ដេណា?»
ដេណាងើបឈរហើយសម្លឹងទៅអ្នកម្ខាងដែលសម្លឹងមើលមកខ្លួន
«ម័រនីង!»
សម្លេងអេដៀនក៏បន្លឺឡើងតាមក្រោយ
«លោកប៉ា»
ម័រនីងរត់ទៅរកឪពុក
«ប៉ាឱ្យកូននៅស៊ុយអែត
ម៉េចក៏លួចរត់មកទីនេះ?» និយាយហើយក៏សម្លក់អ្នកម្ខាង
«បងប្រុស
ខ្ញុំនៅកំដរគេ តែគេយំរកបងរាល់ថ្ងៃ»
«លោកប៉ា
កុំបន្ទោសលោកពូអី ខ្ញុំជាអ្នកសុំឱ្យគាត់ជូនមកទេ ខ្ញុំដឹងថាលោកប៉ារៀបការថ្មី
កូនក៏មករកស្រីម្នាក់នោះ តែក៏ជួបបងស្រីម្នាក់នោះទៅវិញ» និយាយហើយគេក៏ចង្អុលទៅដេណា
អេដៀនមិនសម្លឹងមើលនាងហើយក៏លើកពរកូនប្រុសដើរចូលក្នុងផ្ទះ។
នៅសល់នាងនិងប្អូនប្រុសអេដៀនដែលមើលមកនាងមិនដាក់ភ្នែក ហើយក៏ដើរមករកនាង
«ស្គាល់ខ្ញុំទេ?»
ដេណាគ្រវីក្បាល
«នាងប្លែកខ្លាំងណាស់»
គេក៏បន្តហើយមើលនាងពីចុងជើងដល់ក្បាល
«លោកស្គាល់ខ្ញុំពីមុនដែរមែនទេ?»
«លើសពីស្គាល់ទៅទៀត
តែនាងប្លែកពិតមែន អ្នកផ្សេងអាចមើលមិនដឹងតែខ្ញុំមើលដឹង»
«ប្លែក....យ៉ាងម៉េចទៅ?»
«ដេណា
ប្លេកមិនបណ្តោយឱ្យខ្លួនឡើងទម្ងន់ស្តង់ដារបស់នាងសូម្បីតែ១ខាំដែរ
ហើយក៏មិនមុខគ្រើមបែបនេះទេ» ឮបែបនេះដេណាក៏ឱបខ្លួននិងស្ទាបមុខ
«នាងក៏មើលទៅទាបជាងមុនដែរ
ប្លែកពិតមែន ប្លែកពិតមែន» គេមិននិយាយបន្តហើយក៏ដើរហួសចូលទៅក្នុងផ្ទះ
ពេលដែលអេដៀនបីកូនប្រុសឡើងទៅបន្ទប់
ម្តាយរបស់គេក៏បានឃើញវត្តមានចៅប្រុសហើយក៏ត្រេកអរជាខ្លាំង។
«ម័រនីង!»
«លោកយាយ!»
អេដៀនក៏ដាក់គេចុះឱ្យរត់ទៅរកម្តាយរបស់ខ្លួន
«អីយ៉ា
បាត់ទៅច្រើនខែ យាយនឹកចៅណាស់»
«លោកយាយសុខសប្បាយទេ
នៅឈឺជើងទេ?» ត្រឹមតែសម្លេងច្រិចៗ អ្នកស្រីធំវីមឺក៏សប្បាយចិត្តណាស់ទៅហើយ
ក៏ក្រលេកឃើញដានៀលភ្លាមគាត់ក៏ខឹងភ្លាម
«ដេណា!»
«ច៎ា
អ្នកម៉ាក់» ដេណាចូលមកដល់ល្មមហើយក៏រត់ទៅរកម្តាយក្មេក
«យកម័រនីងទៅក្នុងបន្ទប់ងូតទឹកឱ្យគេសិនទៅ»
នាងក៏ហុចដៃទៅរកម័រនីងតែគេមើលទៅឪពុក អេដៀនងក់ក្បាលទើបគេព្រមចាប់ដៃដេណា
ពេលដេណានិងម័រនីងចេញផុត
លោកស្រីវីមឺក៏ងាកទៅដានៀលឈរក្បែរនោះ។
ដានៀលដឹងច្បាស់ថាខ្លួនប្រាកដជាបញ្ហាធ្វើឱ្យអេដៀនមានបញ្ហាទើបចង់រត់គេចប្រហែលជាមិនទាន់ឡើយ
«ឯងប្រុងរត់ទៅណា
អាក្មេងអត់ខាន់ស្លា»
វាជាការពិតណាស់វត្តមានវីមឺគឺជាដំបៅចិត្តរបស់ម្តាយរបស់អេដៀនមកដល់ថ្ងៃនេះ។
នៅថ្ងៃបុណ្យសពរបស់ម្ចាស់វីមឺ ម្តាយរបស់គេក៏ទទួលដំណឹងដ៏សែនឈឺចាប់មួយគឺកូនអត់ខាន់ស្លារបស់ស្វាមីផងដែរ។
ម្តាយរបស់ដានៀលមកទាមទារសិទ្ធក្នុងទ្រព្យសម្បត្តិនៅថ្ងៃបិធីបុណ្យសពដោយអះអាងខ្លួនជាស្រីលួចលាក់របស់ឪពុកអេដៀន។
គាត់ឈឺចាប់ក្នុងរឿងការផិតក្បត់រហូតដល់សន្លប់នៅថ្ងៃនោះ
ព្រោះគាត់មិនដែលនឹកស្មានថាស្វាមីខ្លួនធ្វើទង្វើបែបនោះដាក់ខ្លួនឡើយ។
វាជារឿងដែលធ្វើឱ្យម្តាយរបស់អេដៀនពង្រឹងជំហរនិងត្រួសត្រាយផ្លូវឱ្យអេដៀនឱ្យគេទទួលគ្រប់យ៉ាង
ដោយគ្មានចំណែករបស់ដានៀលឡើយ។ មិនថែមប៉ុន្នោះ
ម្តាយរបស់ដានៀលក៏ត្រូវបានគៀបសង្កត់រហូតដល់បាត់បង់ជិវីតផងដែរ។
អេដៀនដឹងថាក្មេងមិនដឹងអីឡើយ
ទើបគេយកដានៀលមកចញ្ចឹមព្រោះដានៀលតាមគេស្អិតខ្លាំងណាស់និងស្មោះត្រង់ទៀតផង។
តាមពិតទៅដានៀលមិនមែនជាកូនបង្កើតរបស់ឪពុកគេឡើយ
តែម្តាយរបស់គេពិតជាស្រីកំណាន់របស់ឪពុកគេមែន។
ប៉ុន្មានឆ្នាំនេះដានៀលរស់នៅផ្ទះរបស់គេនៅស៊ុយអែតជាមួយម៍រនីងដែលជាផ្ទះមង្គលការរបស់គេនិងមេឡាក្នុងការជួយមើលការខុសត្រូវ។
គេមិនដែលមានគំនិតក្នុងការធ្វើធំអ្វីឡើយ
ក្រៅពីសម្រេចបំណងខ្លួនជាហ្គេមមឺដ៏ល្បីម្នាក់ប៉ុន្នោះ។
Comments
Post a Comment