អាថ៍កំបាំងឧបសគ្គស្នេហ៍
នៅក្នុងវិមានដែលមានការមមាញឹកក្នុងការកាត់សម្លៀកបំពាក់សម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលល្បីរន្ធឺក្នុងប្រទេសគឺជាមង្គលការរវាងត្រកូលធំៗទាំងពីរគឺ
ពាណិជ្ជករល្បីឈ្មោះអេដៀន វីមឺ និង ដេណា ប្លេក
ដែលជាអតីតតារាម៉ូដែលនិងសម្តែងដ៏ល្បីឈ្មោះក្នុងប្រទេសដែលបានលាឈប់ពីសិល្បះពេលមានឧប្បត្តិវហេតុប៉ះទង្កិចខួរក្បាលនិងរឿងអាស្រូវបានកើតឡើងជាច្រើនរហូតត្រូវបញ្ជូនទៅព្យាបាលនៅអាមេរិក៣ឆ្នាំ។
ពេលនាងមកដល់មិនបានប៉ុន្មានខែឪពុកនិងម្តាយក៏ត្រូវបានជួបឧប្បត្តិវហេតុបាត់បង់ជិវីតភ្លាមៗដែលត្រូវឱ្យនាងមានតែម្នាក់ឯងក្នុងគ្រួសារ។
រឿងដែលកើតឡើងស្មានមិនដល់គឺគូរដណ្តឹងរបស់នាងបានមកចូលរួមពិធីបុណ្យសពនិងថ្ងៃដែលត្រូវបើកបណ្តាំមរតក។
នាងដឹងត្រួសៗថាគេមិនចូលចិត្តនាងនោះទេ
ព្រោះមុននាងភ្លេចការចងចាំនាងបានធ្វើទង្វើមិនល្អចំពោះគេនិងភរិយារបស់គេជាច្រើនរហូតដល់ភរិយាគេបាត់បង់ជិវីត
តែទាំងអស់នេះត្រឹមតែពាក្យអាចាមអារាមប៉ុន្នោះព្រោះសារពត៌មានតែងតែនិយាយល្អពីនាងជានិច្ច។
តែអ្វីដែលគួរឱ្យឆ្ងល់នោះក្នុងបណ្តាំមរតកបានសរសេរឱ្យនាងរៀបការជាមួយគេ
ហើយគេក៏យល់ព្រម។
ត្បិតថានាងចង់ប្រកែកតែក៏មានសំបុត្រឪពុកដែលសរសេរថាគាត់នឹងបិទភ្នែកជិតបើនាងរៀបការជាមួយគេក្នុងរយះពេលតែមួយឆ្នាំប៉ុន្នោះ
បើរស់នៅមិនចុះសម្រុងគ្នាអាចនឹងលែងលះវិញក្រោយមួយឆ្នាំកន្លងទៅ។
ដេណាដឹងថានាងបាត់បង់ការចងចាំតែរាល់ពេលដែលនាងបានឃើញអេដៀនអារម្មណ៍នាងប្រាប់ថាប្រុសម្នាក់នេះជាមនុស្សដែលមិនមែននៅក្នុងខួរក្បាលនាងទេ
តែវានៅក្នុងបេះដូងដែលនាងដង្ហើយរកទៅវិញ។
វាហាក់បីដូចជាខុសគ្នាយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលនាងបានជួបឪពុកម្តាយនាងទៅទៀត
អារម្មណ៍របស់នាងវាមិនប្រាប់បែបនោះឡើយ។
ឬព្រោះមូលហេតុនេះហើយដែលមានរឿងនិយាយថានាងធ្វើឱ្យភរិយាគេស្លាប់?
នេះនាងអាក្រក់ដល់ថ្នាក់សម្លាប់មនុស្សផងឬ?
«អ្នកនាង
សុំស្មាបន្តិច» អ្នកវាស់សម្លៀកបំពាក់ដាស់នាងពីការភ្លឹក
«សុំទោស»
«អ្នកនាងមិនបាច់សុំទោសទេ»
អ្នកវាស់សម្លៀកបំពាក់ម្នាក់នេះមើលទៅដូចជាស្គាល់នាងពីមុនទើបនាងចង់សាកសួររឿងខ្លះៗ
«តើខ្ញុំអាចសួរសំណួរមួយចំនួនបានទេ?»
«អ្នកនាងមានន័យកាលពីអ្នកនាងនៅជាតារាឬ?»
ដេណាងក់ក្បាល
«អ្នកនាងពិតជាតារាលំដាប់អេ
កាលពីពេលនោះនរណាក៏ជាហ្វេនអ្នកនាងដែរ»
«នាងធ្លាប់ជួបខ្ញុំពីមុនទេ?»
«ខ្ញុំធ្លាប់ជួបអ្នកនាងម្តងនៅក្នុងកម្មវិធីសម្ពោធគ្រឿងពេជ្យ
ខ្ញុំកាលនោះជាត្រឹមជាអ្នកកាន់ម្ហូបអាហារឱ្យគេប៉ុន្នោះបានឱកាសរៀបអាហារឱ្យអ្នកនាង
អ្នកនាងនេះហើយជាអ្នកលើកទឹកចិត្តខ្ញុំរហូតដល់មានថ្ងៃនេះ»
អ្នកវាស់សម្លៀកបំពាក់និយាយបណ្តើរញញឹមបណ្តើរ
«មែនហើយ
អ្នកនាងចិត្តល្អណាស់ជាតារាដែលក្នុងដួងចិត្តមនុស្សគ្រប់គ្នា»
អ្នកកត់ត្រាក៏និយាយបន្តរ
«ខ្ញុំល្អបែបនោះឬ?»
«មែនហើយ!
មិនសមស្រីកូនឃាតករម្នាក់នោះដណ្តើមលោកអេដៀនពីអ្នកនាងទេ»
«ស៊ូ»
អ្នកវាស់សម្លៀកបំពាក់ក៏លើកដៃឈប់ឱ្យនិយាយរឿងនេះ
ដេណាស្រប់តែយល់ថាបើនាងពិតជាល្អបែបនេះមែនឬ?
ហេតុអ្វីបានជាគេស្អប់នាងយ៉ាងនេះ? គ្មានអ្នកណាហ៊ាននិយាយរឿងនេះប៉ុន្មាននោះទេ
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយនាងត្រូវតែដឹងថាខ្លួនបានធ្វើអ្វីខ្លះនៅពេលនោះឱ្យប្រាកដ។
ពេលនាងត្រលប់មកពីអាមេរិច
នៅក្នុងផ្ទះសុទ្ធតែជាអ្នកបម្រើថ្មី
មិនមានអ្នកចាស់ឡើយទើបធ្វើឱ្យនាងដាក់ជាចម្ងល់មកលើការសង្ស័យនេះរឹតតែខ្លាំង។
ទោះបីជានាងសួរអ្នកណាដើម្បីសើរើការចងចាំក៏គ្មានអ្នកណាដឹងដែរ។
ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះមានអ្នកកាសែតជាច្រើនរង់ចាំសម្ភាសនាង
តែដេណាបានបដិសេធហើយក៏ស្របទៅនឹងគំនិតឪពុកដែលចាកលោកទៅបានឱ្យនាងបញ្ឈប់កាងារសិល្បះវាជារឿងដ៏សមគួរមួយ
តែអ្វីដែលនាងមិនយល់នោះគឺអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះឯងដែលជាចំណងគួរតែស្រាយមិនមែនត្រូវរឹតបន្ទឹងនោះទេ។
ក្រផយការវាស់សម្លៀកបំពាក់រួច
ដេណាសម្រេចចិត្តសួរអ៊ំមេផ្ទះដែលចូលថ្មីតែគាត់ធ្លាប់ធ្វើការទីនេះពីមុនប្រហែលជាអាចឱ្យតម្រុយនាងខ្លះ។
«អ្នកនាងហ៎ា!
ទេវតាប្រទានជិវីតថ្មីអ្នកនាងហើយ ម្លេះអ្នកនអាចង់ជីករឿងអតីតកាលអញ្ចឹង?»
«អ្នកមីងដឹងរឿងអ្វីមែនទេ?»
តាមស្តាប់សម្តីគាត់ មើលទៅគាត់ដឹងរឿងខ្លះមិនខាន
«ខ្ញុំធ្លាប់ជាមេផ្ទះខាងរោងបាយ
មិនមែនក្នុងភូមិគ្រឹះទេ ខ្ញុំក៏ប្រហែលឱ្យចម្លើយអ្នកនាងទាំងស្រុងមិនបានដែរ»
ដេណាដកដង្ហើមធំហលយក៏សួរបន្ត
«ចុះអ៊ំមានដឹងថាហេតុអ្វីលោកប៉ាគាត់ប្តូរមនុស្សក្នុងផ្ទះទេ?»
«រឿងនេះអ៊ំមិនច្បាស់ដែរ
គាត់មិនបាននិយាយអ្វីទេ តែអ្នកនាងចង់ដឹងរឿងអ្វីឱ្យពិតប្រាកដ?»
«ខ្ញុំចង់ដឹងរឿងកាលពី៤ឆ្នាំមុន»
មើលទៅតួស្រីដូចអត់ដូចអ្វីតួប្រុសរៀបរាប់សោះ អ្នកនិពន្ធស៊ីអារម្មណ៍អ្នកអានដឹង?
Comments
Post a Comment