ប៉ាប៉ា កំពូលស្នេហ៍
ភាគទី៦
«ថាម៉េចក្មេងទៅបាត់ហើយ
ហើយទៅម្នាក់ឯង?»
«ច៎ា
ឱ្យពួកខ្ញុំសុំទោសផង»
«អ្នកគ្រូម៉េចនឹងអាចឱ្យក្មេងតូច៥ឆ្នាំម្នាក់ទៅផ្ទះម្នាក់ឯងទៅ?»
ពេលនេះអារ៉ាន់សឹងតែសន្លប់ឈរព្រោះកូនប្រុសបានបាត់ខ្លួនពីសាលាទៅហើយ
ដែលធ្វើឱ្យនាងបាត់សិតិដល់ថ្នាក់ស្រែកទៅកាន់គ្រូបង្រៀន
«រ៉ាន់រ៉ាន់
ស្ងប់ចិត្តសិនទៅ ពួកគេគ្មានបំណងទេ»
«យើងមានតែគេក្នុងជិវីតនេះ
យើងរស់ខ្វះគេមិនបានទេបាយដំណើប»
«ឯងកុំបារម្មណ៍អី
យើងនឹងជូនឯងទៅបុស្ត៍ប៉ូលីសល្អទេ?»
«មែនហើយប៉ូលីស
យើងទៅរកប៉ូលីស» បាយដំណើបឃើញមិត្តទៅជាបែបនេះលើកទី២ហើយ
ដំបូងគឺ
ពេលនំប៉ាវតូចក្តៅខ្លួនខ្លាំងដោយគ្មានមូលហេតុពេលបាន៥ខែ
អារ៉ាន់សឹងភ្លាយជាមនុស្សឆ្កួតនិងគ្មានសតិមិនស្តាប់អ្នកណាទាំងអស់់
ហើយពិតជាគួរឱ្យខ្លាចខ្លាំងណាស់
ខណះពេលដែលអារ៉ាន់បានទៅបុស្ត៍ប៉ូលីសប្តឹងរឿងបាត់កូនប្រុសសំណព្វចិត្ត
លោកប៉ាក៍មកដល់ផ្ទះកូនប្រុសបង្កើតដែលទើបនឹងជួបថ្មោងថ្មីទៅហើយ
«លោកពូជានរណា
ម៉េចបានជាដូចខ្ញុំម្ល៉េះ?» ពេលឮបែបនេះចាវយ៉ូធានក៏សើចព្រោះកូនប្រុសរបស់
គេបែរជាថាគេដូចខ្លួនទៅវិញ
ដែលធ្វើឱ្យអ្នកបើកឡានបើកភ្នែកធំៗ ព្រោះមិនដែលបានឃើញស្នាមញញឹមចាហ្វាយបែបនេះ។
«ខ្ញុំជាឪពុកបង្កើតរបស់ឯង»
«លោកប៉ា»
នំប៉ាវតូចបើកភ្នែកធំហើយឱបអ្នកកម្លោះដែលអ្នកជាលោកប៉ាក៏លើកពរ
«ម៉េចក៏ឆាប់ជឿម្លេះ?»
ចាវ យ៉ូធានក៏សួរ ហើយកូនប្រុសក៏លើកម្រាមដៃប៉ះថ្ងាសឪពុកហើយអ្នកកម្លោះក៏យល់ភ្លាម
«លោកប៉ា
តើប៉ាឈ្មោះអ្វី?»
«ចាវ
យ៉ូធាន»
«ប៉ាធ្វើការជាអ្នកជំនួយរកស៊ីអ្វីទៅ?»
«មិនហៅប៉ាចូលផ្ទះសិនទេ?»
កម្លោះតូចដែលទើបជួបឪពុកក៏រត់ទៅយកសោរក្រោមផើងផ្កាមកចាក់សោចូលផ្ទះឱ្យគេចូល។
«បើកឡានទៅមុនទៅ
ព្រោះខ្ញុំមានរឿងត្រូវដោះស្រាយ» ចាវយ៉ូធានប្រាប់មនុស្សជំនិត
«បាទ»
ពេលចាវយ៉ូធានចូលដល់ក្នុងផ្ទះដែលមើលទៅមិនសូវមានសណ្តាប់ធ្នាប់ល្អទេ
តែស្រាប់តែអារម្មណ៍ដែលកក់ក្តៅក៏រត់មករក។
«លោកប៉ាមិនទាន់ឆ្លើយនឹងខ្ញុំទេ»
«រកស៊ីសព្វាវុធ»
«ពិតជាអស្ចារ្យណាស់»
កម្លោះទាំងពីរក៏សំណេះសំណាលគ្នារហូតដ់ក្មេងតូចអស់កម្លាំងក៏លង់លក់ដោយនិទ្រា
និងឱបដៃឪពុកជាប់។ ចាវយ៉ូធានក៏បីគេចូលបន្ទប់គេងហើយក៏ចេញមកក៏ឃើញរូបភាពស្រមេសស្រមោសស្រីម្នាក់ដែលដើរចូលមកស្រែកហៅរកនំប៉ាវតូច
អារ៉ាន់ដែលប្តឹងប៉ូលីសហើយក៏ជិះឡានត្រលប់មកផ្ទះវិញតាមដោយពាក្យលើកទឹកចិត្តរបស់បាយដំណើបថាកូនប្រុសនាងឆ្លាតណាស់
គេនឹងអាចរកផ្លូវមកផ្ទះបាន។ ហាក់ដូចទេវតាប្រោស សោផ្ទះត្រូវបានចាក់
នាងក៏បើកទ្វាចូលភ្លាម
«នំប៉ាវតូច»
តែបែរជាមានប្រុសស្អាតសង្ហាដូចតួប្រុសមេនហ្គា
ចេញពីបន្ទប់របស់កូននាងហើយគេពិតជាដូចកូនប្រុសនាងបេះដាក់
«លោកជានរណា?»
«ឪពុកបង្កើតរបស់អាយ៉ុង»
ភ្លាមៗនោះនាងក៏យកដៃខ្ទប់មាត់
ហើយដើរទៅរកគេមើលពីក្បាលដល់ចុងជើង។ រីឯអ្នកកម្លោះក៏គ្មានអារម្មណ៍ថាអាលាក់ស្សីនឹងនាងដែរ
ពេលនាងដើរមកជិត។
«សំអាងអីថាលោកជាឪពុកកូនប្រុសខ្ញុំ?»
«សំអាងអីដែលនាងហ៊ានធ្វើរឿងនោះជាមួយខ្ញុំយប់នោះ?»
«ខ្ញុំ....»
«អង្គុយចុះនិយាយគ្នាសិនទៅ»
គេក៏តម្រង់អង្គុយលើសាឡុងទុកឱ្យនាងមើលគេស្លើរម្នាក់ឯង។
នេះនាងម្ចាស់ផ្ទះឬជាគេទៅបានជាធ្វើខ្លួនបែបនេះ។ នាងអង្គុយចុះហើយគេក៏រុញេឯកសារឱ្យនាង។
«បើចង់សុំសិទ្ធសុំកូនប្រុសខ្ញុំលោកដេកស្រមៃទៅ»
«អ្នកនាងមាន IQ ១២២ពិតមែនឬ»
គេហាក់ដូចជាមិនមែនសរសើរនាងទេ
ទើបនាងទាញឯកសារមកមើលឃើញថាវាជាតេស្តពិនិត្យឌីអិនអេ
ដែលបញ្ជាក់ថាពួកគេទាំងពីរជាសាច់ឈាមនឹងគ្នា។
តាមរូបរាងគេបើនាងចង់ដណ្តើមកូនក៏ពិបាកដែរ
ម្យ៉ាងខ្លួនជាអ្នកសាងបញ្ហាមុន គេជាអ្នកមិនដឹងអីទៅវិញទេ។ នាងគិតថានឹងនិយាយសុំទោសឱ្យឆាប់ចប់
តែភ្លាមនាងស្រាប់តែនឹករឿងសម្មតភាពពិសេសកូនប្រុសនាង ឬក៏គេមិនមែនជាមនុស្ស?
អីយ៉ា
អីយ៉ា ប៉ាម៉ាក់កូនគេជួបគ្នាហើយតើ តែនៅឆ្ងល់ត្រង់អាគាត់តួប្រុសយើងនឹងជាមនុស្សក៏អី
ដូចអត់សូវស្រួលសស់។ បើចង់ដឹងមែន កុំភ្លេចតាមដាសប្តាហ៏ក្រោយណា
ភាគទី ៧ (Part 7)
ភាគទី ៧ (Part 7)
Comments
Post a Comment