ប៉ាប៉ា​ កំពូលស្នេហ៍


ភាគទី៥

ចាវ យ៉ូធានបានស្បថហើយថាគ្មានថ្ងៃនឹងមកជាន់ក្រុងនេះម្តងទៀតទេ តែវានៅតែមិនអាចចៀសបាន។ ពេលនេះគេកំពុងតែនៅលើយន្តហោះផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីធ្វើដំណើរទៅពីធីអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ធីងហ្វុងដែលគេមិនគិតថាក្នុងជីវិតមិត្តភក្កិម្នាក់នេះអាចរៀបការទេ និងស្វែងរកការពិតម្យ៉ាងពីមិត្តរបស់គេនូវរឿងកើតឡើង៦ឆ្នាំមុន។

១សប្តាហ៍មុន

យ៉ូធានភ្ញាក់ព្រលឹមឡើងក្នុដផ្ទះម៉ូតបុរាណនៅជាយខេត្តដែលស្ងប់ស្ងាត់ពោរពេញដោយដើមឬស្សីក្រាស់ខ្មឹកអមជុំវិញផ្ទះ។ ដូចទម្លាប់ចឹងគេតែងតែសម្អាតផ្ទះ ធ្វើអាហារពេលព្រឹក និងអានសៀវភៅជាប្រចាំ។

តែមើលទៅវាមិនមានពាក្យថាដូចទម្លាប់ទៀតទេ ពេលមានមនុស្សរំខានដែលចុចកណ្តឹងនៅខាងមុខទ្វារបង។ យ៉ូធានដឹងថាជាអ្នកណាគេក៍មិនបើកឱ្យ ហើយធ្វើកាងារដូចទម្លាប់

«យ៉ូធាន បើកទ្វា»

«.......» រឿងដែលកើតឡើង៦ឆ្នាំមុនមិនទាន់បំភ្លេចបានឡើយ គេម៉េចនឹងអាចចង់ជួនជនបង្ករហេតុទៅ

«បើឯងមិនបើក យើងនឹងទៅរកម្ចាស់ក្សត្រីយមិនខានប្រាប់រឿងឯង-»

មិនទាន់តវ៉ាចប់នៅឡើយទេ ទ្វារបងឈើបុរាណបានបើកធ្វើឱ្យធីងហ្វុងអាចដើរចូលកាត់តាមព្រៃឬស្សីចូលទៅក្នុងបាន។ ពេលទៅដល់មាត់ទឹកក៏ឃើញអ្នកកំលោះស្លៀកពាក់ធម្មតាអង្គុយចាក់តែអានសៀវភៅនៅផ្ទះលំហែរមាត់ទឹក ទើបធីងហ្វុងដើរសម្តៅទៅរកតាមស្ពានឬស្សី។

«ពិបាកណាស់ទើបរកឯងឃើញ ម៉េចក៏នៅទីនេះ? »

«មានរឿងអ្វីនិយាយមក»

ធីងហ្វុងកាន់ពេងតែហើយផឹកមួយក្អឿកក៏ញញឹមដាក់អ្នកម្ខាងដែលមិនមើលសូម្បីមុខរបស់គេ។

«យើងរៀបការសប្តាហ៍ក្រោយ»

ពេលឮបែបនេះយ៉ូធានក៏ទាញក្រសែភ្នែកបែរទៅរកធីងហ្វុងដោយទឹកមុខដដែលមិនផ្លាស់ប្តូរ។ គេដឹងថាធីងហ្វុងមិនកុហក។ ហើយក៏ងាកមករកសៀវភៅវិញ

«អបអរសាទរ»

«ប៉ុណ្នឹង?»

«សប្តាហ៍ក្រោយអំណោយនឹងទៅដល់ពិធីមង្គលការ ចាត់ទុកជាការស្គាល់គ្នា»

«ទេ ទេ រួមទាំងឯងចូលរួមដែរ»

«ទេ ខ្ញុំមិនទៅណាជាមួយឯងទៀតទេ»

«លើកនេះយើងធានាមិនអីទេ»

«លើកមុនក៏ឯងនិយាយបែបនេះ»

«ចូលរួមទៅ វាជាពិធីរៀបការរបស់យើងណា»

«......» យ៉ូធានលែងឆ្លើយតប

«ស្រីម្នាក់នោះមិនបានឡានបុកស្លាប់» ភ្លាមៗនោះគេក៏បិទសៀវភៅហើយងាកទៅរកធីងហ្វុង

«ថាម៉េច?»

«បើចង់ដឹងបន្ថែមឯងត្រូវតែចូលរួមពិធីរៀបការយើង»

«មិនមែនជារឿងដែលយើងខ្វល់ទេ»

«មែនមែន មិនគួរឱ្យខ្វល់សោះ...... យើងលាហើយ មិនបានគំរាមទេគ្រាន់តែចង់ឱ្យមិត្តមកចូលរួមពិធីមង្គលការប៉ុន្នោះ» និយាយបែបនេះហើយធីងហ្វុងក៏ទុកសំបុទ្រអញ្ជើយលើតុហើយដើរចេញទៅដោយរំភើយ

នេះហើយជាមូលហេតុដែលចាវ យ៉ូធានបានមកដល់ក្រុងនេះម្តងទៀត។ គេសម្រេចចិត្តមកមុនមួយថ្ងៃដោយមិនប្រាប់មុនទៅកាន់ធីងហ្វុងឡើយព្រោះគេហាក់ដូចជានៅមិនសុខព្រោះរឿងនេះឡើយ។ បើស្រីនៅយប់នោះមិនទាន់ស្លាប់ នាងមានឱកាសក្នុងការពពោះកូនរបស់គេ ហើយបើកូនរបស់គេកើតមកនោះ គេប្រាកដមានភាពមិនប្រក្រតីពីមនុស្សធម្មតាដូចគេមិនខាន។

ក្រោយពីជួបដៃគូរសហប្រតិបត្តិការណ៍កាងាររួចនៅភោជនីយដ្ឋានមួយ ពេលដែលចេញមកវិញគេបានជ្រួសនឹងនារីម្នាក់ដែលគេមានអារម្មណ៍ថាធ្លាប់ស្គាល់តែដោយសារខ្លួនមិនចូលចិត្តសាងទំនាក់ទំនងមិនចាំបាច់ទើបដើរហួសតែម្តង។

គេបានទិញផេនហោស៍មួយនៅក្នុងក្រុងនេះមុនមកដល់៣ថ្ងៃ ព្រោះគិតថាមិនស្នាក់នៅសណ្ឋាគារទៀតឡើយតាំងពីហេតុការណ៍លើកនោះ ទើបឡានទំនើបបើកទៅផេនហោស៍តែម្តង។ ពេលដែលគេបើកឡានហើយក៏ឆ្លងកាត់សណ្ឋាគារដេរ៉ា មែនហើយគេនៅតែចងចាំនាងជានិច្ច ទោះបីជាវាងងឹត និងត្រឹមតែជាអំណាចថ្នាំតែគេមិនអាចបំភ្លេចបានឡើយ។

ពេលនេះជាពេលរសៀលទៅហើយ មេឃក៏ងងឹត ពន្លឺភ្លើងតាមដងផ្លូវក៏បានបំភ្លឺឡើងសម្រាប់អ្នកដំណើរដូចគ្នា។ កង់ឡានត្រូវបានឈប់នៅពេលដែលដល់ភ្លើងសញ្ញា នៅសុខៗទ្វាឡានស្រាប់តែបើកជាមួយក្មេងអាយុ៥ឆ្នាំម្នាក់ដែលមើលទៅទើបចេញពីសាលា។

«អេ! ម៉េចក៏ឯងឡើងមកបាន?» ព្រោះថាឡានបានចាក់សោទៅហើយ

«ខ្ញុំច្រលំថាឡានរបស់ម៉ាក់ធម៌ តែបានជាឡើងទៅហើយគឺផ្ទះខ្ញុំនៅផ្លូវ២៧៥ ជូនខ្ញុំទៅបន្តិចផង អរគុណ» អ្នកបើកឡានចំហរមាត់ហើយសម្លឹងមើលចាវ យ៉ូធាននៅខាងក្រោយ

យ៉ូធានមិនសម្លឹងក្មេងដែលឡើងមកលើឡានដោយមិនប្រាប់ទុកមុននេះទេ ក្មេងនេះមានចេតនាឡើងមកច្បាស់ណាស់មិនមែនជាការច្រលំឡើយ

«ឡើងមកដោយចេតនាអ្វីឬ?»

«លោកពូ ខ្ញុំមិនយល់ពីន័យពូទេ»                                            

«ជូនគេទៅផ្លូវ២៧៥ទៅ»

«បាទ» អ្នកបើកបរក៏បើកតាមបញ្ជារអ្នកកំលោះពេលភ្លើងស្តុបពណ៌បៃតងលោតឡើង

ទូរស័ព្វស្រាប់តែរោត៍ភ្លាមៗពីធីងហ្វុង ចាវ យ៉ូធានក៏យល់ពីហេតុការណ៍។ ស្របពេលនោះអ្នកកំលោះក៏លើកទូរសព្វហើយសម្លឹងមើលក្មេងតូចដែលនៅក្បែររខ្លួនផងដែរ ហើយគេក៏ភ្ញាក់ផ្អើលនឹងទម្រង់មុខក្មេងម្នាក់នេះនិងដៅមយ៉ូរាលើថ្ងាស។

វាពិតជាដូចគេខ្លាំងណាស់

«យ៉ូធាន មកដល់ហើយមែនទេ? ឯងតែងធ្វើឱ្យយើងសឺហ្រ្វាយជានិច្ច»

«ឯកសារផ្ញើរមកបានហើយ»

«ឯងសួរពីអ្វី?»

«ឬក៏ឯងមិនបានរៀបចំហើយ? យើងមិនចង់ខាតពេលស៊ើបអ្វីដែលមានស្រាប់នោះទេ?» ពេលនេះយ៉ូធានសារភាពថាគេពិតជាបរិយាយអារម្មណ៍ពេលនេះមិនត្រូវពិតមែន។ គេមើលមុខក្មេងនោះហើយ ក្មេងនោះក៏សម្លឹងគេភ្ញាក់ផ្អើលដូចគ្នា។

នំប៉ាវតូចត្រូវបានមិត្តហ្គេមមឺធីងហ្វុងរបស់ខ្លួនឱ្យមកជួបមនុស្សម្នាក់ដែលធ្វើឱ្យគេនឹងមានការភ្ញាក់ផ្អើលនិងសប្បាយចិត្ត ដំបូងថាមិនចង់មកទេ តែដោយឃើញម្តាយក្រមកយកហើយឡាននោះក៏មកដល់ស្តុបទៀតគេក៏សាកមើល តែវាពិតជាភ្ញាក់ផ្អើលមែនព្រោះបុរសម្នាក់នេះពិតជាដូចខ្លួនខ្លាំងណាស់។

អូហូហូ នំប៉ាវតូចជួបប៉ាប៉ាហើយ នៅឡើយអ្នកម៉ាក់រ៉ាន់រ៉ាន់របស់យើងធ្វើម៉េចទៅ បាត់កូនស្លាន់ស្លោហើយ។ កុំភ្លេចណា តាមដានសប្តាហ៍ក្រោយហើយចាំមើលជាមួយអេតមីនទាំងអស់គ្នាថាអ្នកម៉ាក់យើងដោះស្រាយមួយលោកប៉ាថ្មោងថ្មីយ៉ាងម៉េច?

ភាគទី៦ (Part6)

Comments