ប៉ាប៉ាកំពូលស្នេហ៍
ភាគទី១០
ក្រោយពេលនំប៉ាវតូចចូលក្នុងបន្ទប់កូនក្រមុំ
នាងក៏នៅតែពីរនាក់ជាមួយប៉ារបស់កូន ទើបធ្វើឱ្យនាងពិបាកធ្វើខ្លួន។
«លោកជាមិត្តកូនកម្លោះ?
គេជាមនុស្សបែបណាទៅ?»
«ជាមនុស្សដែលទុកចិត្តបាន»
ធីងហ្វុងដែរទើបតែតែងខ្លួនហើយក៏មកឆ្លើយកាត់តែម្តង
«សួស្តីអនាគតអ្នកស្រីចាវ
ខ្ញុំលី ធីនហ្វុង»
«ខ្ញុំមិនមែនអ្នកស្រីចាវទេ»
អារ៉ាន់បដិសេធហើយនាងគិតថាម្នាក់នេះខុសប្លែកពីចាវយ៉ូធាន គេនិយាយច្រើននិងមិនទុកមុខអ្នកដ៏ទៃឡើយ
«អ៊ូមិនថ្វីទេ
មិនយូរមិនឆាប់ឡើយ ឯណានំប៉ាវតូចនោះខ្ញុំនឹកគេដល់ហើយ»
«លី
ធីងហ្វុងខ្ញុំមិនទុកចិត្តលោកទេ» អារ៉ាន់ក៏ជាមនុស្សមិនទុកមុខឱ្យអ្នកដ៏ទៃដែរ
តែវាបានធ្វើឱ្យមានស្នាមញញឹមចុងមាត់របស់ធីងហ្វុងទៅវិញ
«អ្នកដែលនាងមិនគួរឱ្យទុកចិត្តនោះគួរតែមិនមែនខ្ញុំទេ»
ធីងហ្វុងឱនមករកនាងហើយក៏ចោលកន្ទុយភ្នែកទៅចាវយ៉ូធានទៅវិញ
នេះគេចង់ប្រាប់នាងមិនឱ្យទុកចិត្តចាវយ៉ូធានអញ្ចឹងឬ?
«លោកចង់និយាយបានន័យថាយ៉ាងម៉េច?»
«អនាគតអ្នកស្រីចាវទុកចិត្តចុះខ្ញុំអាចក្បត់មនុស្សក្នុងលោកតែមិនអាចជា
ម៉ូអាន់ ដេរ៉ាទេ។ លាសិនហើយ» គេក៏ដើរទៅបន្ទប់រង់ចាំទុកឱ្យនាងនិងយ៉ូធាននៅជាមួយគ្នា
«ហេតុអ្វីលោកមិននិយាយអ្វីសោះ?»
«គ្មានអីត្រូវនិយាយ»
«គេជាមនុស្សបែបណា?»
ពេលនេះនាងត្រូវយកចម្លើយពីចាវយ៉ូធានឱ្យបាន
«បើនាងទុកចិត្តគេ
នាងនឹងបានការទុកចិត្តពីគេវិញ»
«ចាវយ៉ូធានលោកមានបំណងអ្វីប្រាកដ?»
«អ្វី?»
«ខ្ញុំមិនល្ងង់ទេ
លោកមានបំណងមកទីនេះដើម្បីមិនមែនតែនំប៉ាវតូចតែវាជាប្រស្នាម៉្យាងដែរលោកដោះមិនចេញហើយវាចេញពីខ្ញុំ»
«ដំបូងខ្ញុំក៏មិនខ្វល់រឿងនេះដែរ
តែក៏ចាប់អារម្មណ៍ពេលនាងនិយាយបែបនេះ» គេក៏ដោះអាវក្រៅតម្លៃថ្លៃរបស់ខ្លួន
«លោកចង់ធ្វើអី?»
«ខ្ញុំមិនចង់ឃើញដើមទ្រូងនាងទេ»
គេបោះអាវក្រៅឱ្យនាងហើយក៏ដើរចេញទៅ
រ៉ូបរបស់នាងជារ៉ូបដៃខ្សែតូចពណ៌ក្រហមបើមើលពីលើនឹងឃើញដើមទ្រូងមិនខាន។
គេខ្ពស់ជាងនាងប្រាកដណាស់ទោះបីជាមិនចង់ឃើញក៏វាសភ្នែកចំដែរ។
គេធ្វើឱ្យនាងខ្មាស់លើកទីពីរហើយ។
ពេលកម្មវិធីចប់ទៅនាងក៏រៀបចំត្រលប់ទៅផ្ទះវិញតែទាស់ត្រង់អាវរបស់ចាវយ៉ូធាននៅជាមួយនាងទើបមានបំណងចង់យកទៅឱ្យគេ
នាងគិតថាគេប្រហែលត្រលប់ទៅមុនហើយតែភ្នែករវាសរបស់នាងបានឃើញគេអង្គុយនៅសួនច្បារទើបកាន់ដៃនំប៉ាវតូចទៅរកគេ។
«ខ្ញុំត្រលប់ទៅវិញហើយ
ខ្ញុំយកអាវមកសងលោកវិញ» នាងហុចអាវសងគេ ឯចាវយ៉ូធានក៏សម្លឹងនំប៉ាវតូច
«អ្នកម៉ាក់និងលោកប៉ានិយាយគ្នាសិនទៅ
ខ្ញុំចង់ទៅរកលោកពូហ័នប៉ានមួយភ្លេត» នំប៉ាវតូចក៏រត់ទៅបាត់ទុកឱ្យនាងពិបាកទៀតហើយ
«អេ
នំប៉ាវតូច»
«នាងអង្គុយចុះសិនមក»
«លោកមានរឿងនំប៉ាវតូចនិយាយជាមួយខ្ញុំឬ?»
«.................»
គេចាប់ផ្តើមស្ងាត់ទៀតហើយ
«លោកគិតយ៉ាងម៉េចចំពោះនំប៉ាវតូច?
លោកពិតជាពិបាកសម្រាប់វត្តមានគេមែនទេ ខ្ញុំពិតជាសុំទោស»
«វត្តមានគេឬ?»
ចាវយ៉ូធាននឹករឿងគេជាមួយកូនប្រុសថ្ងៃនេះគេក៏មានអាម្មណ៍ថាថ្មីចូលមក
នេះគេញញឹមនាងព្រិលភ្នែកទេដឹង?
«យើងតាមចិត្តគេល្អទេ?»
«ហឹម?»
«នាងជាម្តាយគេខ្ញុំក៏ជាឪពុកគេដូចគ្នានាងត្រូវការកូនខ្ញុំក៏ដូចគ្នា
តែខ្ញុំមិនអាចបំបែកពួកនាងបានទេខ្ញុំក៏មិនអាចដណ្តើមអាយ៉ុងដែរតែយើងអាចតាមចិត្តគេថាតាមអ្នកណា?»
នេះគេចង់ភ្នាល់នំប៉ាវតូចជាមួយនាងឬ?
ទោះបីគេជាឪពុកបង្កើតយ៉ាងណានាងជាម្តាយបង្កើតពរពោះ១០ខែចញ្ចឹមមក៦ឆ្នាំដែរនាងខ្លាចឬ?
«លោកចង់ភ្នាល់ទឹកចិត្តប៉ាវប៉ាវ?»
«មិនមែនភ្នាល់ទេតាមចិត្តនៃការជ្រើសរើស
តែនាងគ្មានទំនុកចិត្ត?» និយាយហើយគេផ្អៀងខ្លួនឱនមុខបន្តិចមកជិតនាងធ្វើឱ្យនាងងាកចេញភ្លាម
សង្ហាដល់ហើយម៉ែអើយ
ត្រូវតែពង្រឹងថាមពលដើម្បីប្រយុទ្ធ
«ប៉ុណ្នឹងលោកថាមិនដណ្តើមទៀត»
គេសើចដាក់នាងហើយក៏ងើបដើរចេញហើយស្នាមញញឹមនោះផងដែរអម្បាញ់មិញធ្វើឱ្យនាងគាំងនៅនឹងកន្លែងតែម្តង។
លោកប៉ាបេះដូងថ្មឃើញគេតែងខ្លួនម្តងបន្លំក្អកអីណាហើយថាមិនដណ្តើមមិនបំបែកតែលេងភ្នាល់តែម្តងអេតមីនសុំខ្លាចតួប្រុសហើយ។
អ្នកម៉ាក់វិញកន្លែងឃើញគេស្អាតៗតិចគេយកកូនបាត់ អេតមីនមិនជួយទេ។
តើចាវយ៉ូធាននិងអារ៉ាន់ទៅជាយ៉ាងណា កុំភ្លេចតាមដានណាសប្តាហ៍ក្រោយ
ភាគទី ១១ (Part 11)
ភាគទី ១១ (Part 11)
Comments
Post a Comment