ប៉ាប៉ា កំពូលស្នេហ៍
ភាគទី៤
វិលមកកាន់បច្ចុប្បន្នវិញ
អារ៉ាន់នៅចំពោះមុខកំព្យួទ័រស្រាវជ្រាវកិច្ចការនាងដូចទម្លាប់ចឹង
ហើយវាជាកាងារប្រចាំរបស់នាងដែលខ្វះមិនបាន។
ពេលមើលម៉ោងនេះដល់ពេលដែលកូនប្រុសមកពីបោះតង់ហើយ នាងក៏ស្ទុះស្ទាទៅមើលផ្ទះបាយក្រែងមានអ្វីឱ្យគេញុំា
តែពេលវេលាពិតជាខើចមែន
មិនយូរប៉ុន្មានអ្នកកំលោះតូចត្រួវបានឡានសាលាជូនមកដល់បាត់ទៅហើយ។
«រ៉ាន់
រ៉ាន់ ខ្ញុំមកវិញហើយ»
ពេលអ្នកម៉ាក់ស្រស់ស្អាតដើរមកទ្វាបើកឱ្យកំលោះតូចក៏ត្រូវបានស្វាគមដ៏ដោយពាក្យនេះ
«ត្រូវហៅ
ម៉ាក់ ម៉ាក់» នាងចាប់ទាញថ្ពាល់ដែលដូចនំប៉ាវរបស់កូននាង
«ម៉ាក់»
«ល្អ»
«ម៉ាក់ខ្ញុំឃ្លាន»
ពេលឮបែបនេះនាងក៏ងាកទៅផ្ទះបាយកំសត់
«ទៅងូតទឹកទៅ
ចាំម៉ាក់កំដៅម្ហូបឱ្យ»
នំប៉ាវតូចក៏តម្រង់ទៅបន្ទប់ខ្លួន
ចំណែកអារ៉ាន់មិនដឹងនឹងកំដៅធ្វីៅឱ្យកូននាងហូប
ព្រោះនាងបានញុំាអាហារសម្រាប់នំប៉ាវតូចអស់ទៅហើយ។ ពេលនំប៉ាវតូចមកដល់ក៏មានពងមាន់ចៀន
និងជ្រក់ឆៃថាវនៅលើតុហើយម៉ាក់ដ៏ស្រស់ស្អាតកំពុងដួសបាយ។
«ម៉ាក់
នេះអស់-»
«សំណាងហើយសល់ពងទាពីរគ្រាប់
ញុំាទៅទាន់នៅក្តៅ»
នំប៉ាវតូចសម្លឹងមើលពងទា
និងមុខម្តាយ។ តាំងពីដឹងក្តីមក អារ៉ាន់ជាម្តាយដ៏ល្អម្នាក់ក្នុងខ្សែភ្នែកកូនប្រុស
ជាមនុស្សឆ្លាតជោគច័យក្នុងសង្គម តែម្យ៉ាងដែលសំខាន់គឺម៉ាក់មិនចេះធ្វើម្ហូប។
អាហារភាគច្រើនត្រួវបានទិញស្តុក មិនចឹងម៉ាក់ធម៌របស់គេធ្វើឱ្យហើយកំដៅទុកញុំា។
កំលោះតូច
នឹងមិនគិតទេថា អ្នកម៉ាក់ខ្លួននឹងរស់នៅយ៉ាងម៉េច ប្រសិនបើគ្មានម៉ាក់ធម៌។
«ម៉ាក់»
«ហឹម
មិនឆ្ងាញ់?»
«ញុំាកើត»
សម្តីនេះជាសម្តីមាសបានពីកូនប្រុសសំណព្វរបស់នាង។
ចរិកបែបនេះប្រាកដជាកាត់ទៅបុរសមួយរាត្រីនោះមិនខាន មិនស្រដីអូសនាងចូលតែម្តង។
នឹកឃើញហើយនាងក៏ខឹងភ្លាមតែម្តង ដែលសំខាន់កូននាងមិនប្រក្រតីទៀត
«នំប៉ាវតូច
ញុំាហើយ កូនប្រញាប់ចូលគេងទៅ បើគេងយឺត កម្ពស់កូនមិនខ្ពស់ទេ?»
«តើប៉ាខ្ពស់ទេ?»
ចូលសំណួរនេះទៀតហើយ
ឱ្យតែសួរនាងពេលណានាងពិបាករកលេសណាស់។ បើគិតនៅពេលនោះ ពេលគេចាប់នាងផ្ទប់នឹងទ្រូង
នាងដូចជាត្រឹមដើមទ្រូងគេ។ និយាយឱ្យចំទៅ
ប៉ារបស់នំប៉ាវតូចមិនទាបនោះទេហើយប្រហែលសង្ហាខ្លាំងទៀតផង។
«ប្រហែលខ្ពស់»
«អ្នកម៉ាក់
ខ្ញុំឆ្អែតហើយ» គេយកចានទៅលាងហើយក៏ចូលបន្ទប់តែម្តង
ពេលនិយាយពីរឿងនេះពេលណា
នំប៉ាវតូចនាងនឹងទៅជាបែបនេះ។
ទោះបីជាគេមានចរិកចាស់ទុំក៏ពិតមែនតែចំណុចទូទៅមួយដែលគេដូចក្មេងទូទៅនោះគឺត្រូវការប៉ា។
«សុំទោសប៉ាវប៉ាវ» នេះជាអ្វីដែលនាងឱ្យកូនប្រុសមិនបានតែមួយគត់
ពេលព្រឹកឡើងអារ៉ាន់ក៏ជូននំប៉ាវតូចទៅសាលារៀនតាមទម្លាប់។
នេះគឺជាក្តីសុបិន្តមួយដែលនាងសម្រេចបសនគឺជាការជូនកូនប្រុសមករៀន
និងទទួលគេជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយនាងនឹងធ្វើបែបនេះជារឿយៗរហូតដល់គេចូលវិទ្យាល័យ។
«ម៉ាក់»
នំប៉ាវតូចថ្ពាល់ហៀរដែលម្តាយកំពុងដឹកដៃក៏រំអុកដៃតិចៗ
«ហឹម»
នាងងាកទៅកូនប្រុសដោយស្នាមញញឹម
«ខ្ញុំអាចផ្លោះទៅវិទ្យាល័យបានទេ?
ត្រឹមតែវិទ្យាល័យក៏បានដែរម៉ាក់»
«ថ្ងៃនេះប៉ាវ ប៉ាវ
របស់ម៉ាក់មិនគួរឱ្យស្រលាញ់ចឹង?»
«រាល់ថ្ងៃម៉ាក់នៅគិតខ្ញុំជាក្មេងទៀតឬ?»
អារ៉ាន់ក៏ចាប់ហែកថ្ពាល់នំប៉ាវតូចទាំងសងខាង
«កូនអាយុប៉ុន្មាន?»
«ខ្ញុំចូលសាលាហើយ
ម៉ាក់ទៅធ្វើការចុះ»
និយាយហើយ
នំប៉ាវតូចក៏ព្រលែងដៃម្តាយដើរចូលសាលា ហើយនាងក៏នៅឈរមើលទាល់តែបាត់ពីក្រសែភ្នែក។
នៅកន្លែងធ្វើការអារ៉ាន់ដែលជាមន្ទីរពិសោធន៍ខាងផ្នែកជីវសាស្ត្រជាតិមួយ
ក៏មានអ្នកដែលទើបតែចូលធ្វើការថ្មីត្រូមួយចំនួនវឱ្យនាងមើលថែ និងណែនាំកាងារដល់ពួកគេ
«អារុណសួស្តី
សិស្សច្បងគីយ៉ា» អារ៉ាន់ដែលកំពុងតែអានឯកសារប្រវត្តិរូបរបស់សិស្សប្អូនក៏ងាកទៅរកសម្លេងដែលហៅ
គឺជាអ្នកកំលោះសង្ហាមានស្នាមញញឹមចំពោះនាង
«ចា៎
អារុណសួស្តីប្អូនឈ្មោះ....អឺ.....ម៉ានីក កូវ?»
«បាទ»
«បងអានត្រួសៗពីប្រវត្តិរូបអូនគឺពិតជាល្អខ្លាំងណាស់ពូកែមែន»
នាងពិតជាពេញចិត្តនឹងភាពជោគជ័យរបស់ក្មេងម្នាក់នេះ
«អរគុណ»
នាងក៏បានណែនាំកាងារទៅកាន់ម៉ានីកត្រួសៗ
ដើម្បីធ្វើជាជំនួយការរបស់នាងតាំងពីព្រឹករហូតដល់ល្ងាច ហើយគេក៏បានរៀនយ៉ាងឆាប់រហ័ស
ធ្វើឱ្យនាងពេញចិត្តជាខ្លាំង។
«ប្អូនពិតជាមានសម្មតភាពពិតមែន»
នាងក៏សរសើរគេម្តងទៀតពេលចេញពីធ្វើការ»
«សិស្សច្បង
ដើម្បីជាការអរគុណសម្រាប់ថ្ងៃនេះ តើខ្ញុំអាចប៉ាវអាហារល្ងាចបងបានទេ?»
«អេ អរគុណតែកុំអី
យើងនូវមានឱកាសច្រើនទៀត»
«សិស្សច្បង
បងជានិមិត្តរូបរបស់ខ្ញុំតាំងពីបងមិនទាន់រៀនចប់
ខ្ញុំតែងមានក្តីស្រម៉ៃថាបានប៉ាវបាយអរគុណបងនៅថ្ងៃដំបូង តើអាចទេ?»
«គឺ....»
សម្លេងទូរសព្វក៏រោទនាងក៏ទទួលដែលឃើញថាជាសាររបស់បាយដំណើប
(អារ៉ាន់
យើងចាំឯងនៅភោជនីយដ្ឋានដេរ៉ាណា)
«បងលាសិនហើយ
ព្រោះមានណាត់» អារ៉ាន់ក៏ចាកចេញពីកន្លែងធ្វើការហើយទៅរក បាយដំណើបនៅភោជនីយដ្ឋាន។
ពេលទៅដល់មុខបន្ទប់វីអាយភីអារ៉ាន់ក៏ដើរជ្រូសបុរសម្នាក់ដែលនាងមានអារម្មណ៍ថាប្រហែលតែមិនដែលជួប
ហើយគេក៏ងាកមកនាងបន្តិច
ព្រះអើយគេពិតជាសង្ហាខ្លាំងណាស់
ពេលមើលមុខគេធ្វើឱ្យនាងនឹកដល់នំប៉ាវតូចនាងភ្លាមដែលមើលទៅដូចស្រដៀងម៉េចក៏មិនដឹង
« អ្នកនាងអារ៉ាន់
អ្នកនាងមូអាន់ចាំនៅបន្ទប់វីអាយភីលេខ៣» អ្នកបម្រើសេវាកម្មម្នាក់ក៏មកហៅនាងក៏ឃើញបាយដំណើបឈរនៅមុខបន្ទប់
«ឯងស្គាល់គេអម្បាញ់មិញនេះ?»
បាយដំណើបក៏សួរនាង
«ទេ»
អារ៉ាន់បដិសេដ
«ហើយឯណាប៉ាវប៉ាវ?»
«មែនហើយ
ខ្ញុំភ្លេចទៅយកប៉ាវប៉ាវ»
មែនហើយមានម្តាយដូចជាអារ៉ាន់ម្នាក់នេះមិនអាក្រក់ទេមែនទេ?
តែអ្នកកម្លោះដែលនាងដើរជ្រួសជាអ្នកណាទៅ? ហើយនំប៉ាវតូចរបស់យើងទៅជាយ៉ាងណាដែរ?
កុំភ្លេចតាមដានសប្តាហ៍ក្រោយទាំងអស់គ្នា។
Comments
Post a Comment